De Jood Salomon Mozes Flesch werd 29 juni 1812 geboren in Amsterdam als zoon van Moses Hartog Vles (handelaar in oude kleding) en Marianne Salomon van der Goen. Op jonge leeftijd verhuisde de familie naar Edam waar vader overleed in 1826. In december 1830 werd Salomon Mozes Flesch ingelijfd als vrijwillige schutter uit de gemeente Edam bij het 2e bataljon der 2e afdeling van de Noordhollandse schutterij. Bij inschrijving in het Register voor de Nationale Militie luidde zijn signalement: lengte 1 el, 7 palmen, 4 duimen, 6 strepen (= 1,74 m, wat voor die tijd vrij lang was). Salomon had bruine ogen, bruin haar, een hoog voorhoofd, een grote neus en een spitse kin. In 1831 nam Salomon deel aan de bekende tiendaagse veldtocht en ontving daarvoor het Metalen Kruis (gemaakt van het brons van de buitgemaakte Belgische kanonnen). Salomon tekende daarna voor vijf jaar als dienstplichtig soldaat.
Salomon Mozes Flesch leidde een turbulent leven; hij liet zich bekeren tot het christendom. Hij woonde in verschillende plaatsen in Nederland, onder andere in de regio Waterland. Zijn leven kan (deels) worden gevolgd aan de hand van een aantal archiefbronnen die berusten in het Waterlands Archief.
