Lang geleden werd in vele Waterlandse plaatsen een week voor aanvang van de kermis Louw-Louw gevierd. Kinderen verzamelden zich en liepen daarna zingend door de straten waarbij ze niet alleen zongen maar allemaal een lang touw vasthielden. Het lied dat zij zongen ging als volgt (met hier en daar een lokale aanpassing):
Louw, Louw, trek aan 't touw
Vandaag over 'n week is 't kerremis!
In sommige jaren werd de kermis verboden, bijvoorbeeld in de jaren dat er cholera heerste. Dan zongen de kinderen:
Louw, Louw, kievit
Kermis komt er toch niet!
In de meeste plaatsen is het Louw-Louwen na de Tweede Wereldoolog langzamerhand verdwenen. Zo niet in Edam, daar trekt de jeugd nog steeds een week voor de start van de kermis zingend door het historische centrum en wordt het gezang beloond met snoep of iets anders.
