Niet alleen Joodse vluchtelingen uit Duitsland komen in de jaren voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Edam wonen. Ook de uit Amsterdam afkomstige familie Brandon vestigde zich in in het stadje, en ging in 1939 in de Grote Kerkstraat wonen. Het gezin bestond uit koopman Jacob Brandon en zijn vrouw Esther Brandon-de la Penha en hun kinderen Hartog, Johanna, Mozes, Lea en Louis. Voor hun vroegere woning liggen sinds 5 oktober 2018 zeven struikelsteentjes die het gezin, dat slachtoffer is geworden van de nazi's, herdenken.
Het gezin moest voorjaar 1942 naar Amsterdam verhuizen. Daar vandaan werd het gezin op transport gesteld naar Kamp Vught, vlak bij 's Hertogenbosch en kwam daarna terecht in Kamp Westerbork in Drenthe. Uiteindelijk werden de zeven mensen op transport gesteld en kwamen in de concentratiekampen Sobibor en Auschwitz terecht.
Moeder Esther Brandon-de la Penha en haar kinderen Johanna, Lea en Louis werden op 11 juni 1943 in Sobibor vermoord. Esther was toen 39 jaar, Johanna 19, Lea 15 en de kleine Louis 4 jaar oud. Vader Jacob Brandon en zijn zoon Hartog werden naar concentratiekamp Auschwitz gedeporteerd. Hartog stierf 27 december 1943, hij was toen 20 jaar oud; zijn toen 39-jarige vader op 24 januari 1944. Mozes Brandon ten slotte, werd vanuit Kamp Westerbork op 25 januari 1944 gedeporteerd naar Auschwitz waar hij bijna een jaar later op 21 januari 1945 op 19-jarige leeftijd is overleden.
